Hoever zijn we al met het oplossen van dit probleem?

Er is al een behoorlijke vooruitgang gemaakt op dit millenniumdoel. In 1999 ging in de derdewereldlanden maar 82% van de kinderen van basisschoolleeftijd maar naar school. In 10 jaar is het van 82% naar 89% gestegen. Vooral in Sub-Sahara in Afrika dat op eigenlijk veel millenniumdoelen slecht scoort is dit in snelle vaart verbetert van 58% in 1999 naar 76% in2009. Inhet Zuiden van Azië steeg dit van 79% naar 91% en in het Oosten van Azië van 95% naar 96%. Alleen in Caucasus en Centraal-Azië daalde het van 94% naar 93%.

Om uiteindelijk alle kinderen naar school te krijgen is feitelijk niet haalbaar. Ook in de rijke landen gaan niet alle kinderen naar school. Sommige ouders kiezen voor thuis scholing of helemaal geen school en voeden het kind zelf op. Ook sommige gehandicapte kinderen kunnen niet naar school. Het percentage van de kinderen die niet naar school gaan in de derdewereldlanden ligt nu op de 96%.

Het is natuurlijk heel positief dat er steeds meer kinderen in de derdewereldlanden naar school gaan. Er is alleen wel een probleem en dat is dat de kwaliteit van het onderwijs heel erg verbetert moet worden. Er zijn namelijk in veel landen onvoldoende docenten. Wat er voor zorgt dat de klas lokalen over vol zitten en er niet genoeg schoolmeubilair aanwezig is. Ook zijn er veel leerlingen die toch zonder diploma van school af gaan waar door de kans op armoede weer groter wordt. Slechts 87 op de 100 leerlingen in derdewereldlanden maken hun basisschoolopleiding af.